Siedziałem cicho na weselu mojego syna, gdy moja synowa pochyliła się, blada, i szepnęła: „Tato, musimy już iść”. Zdezorientowana, zapytałam dlaczego – zadrżała. „Zajrzyj pod stół”. To, co zobaczyłam, zmroziło mnie.

Nie zrobią tego. Wszyscy będą pijani. Ma poważną alergię. To będzie wyglądało na zakażenie krzyżowe.

Nagranie się skończyło. Spojrzałam zszokowana na telefon.

„Knox Rivers, z cateringu” – wyjaśniła Iris. „Colt odkrył, że ma też długi hazardowe. Zapłacił dziesięć tysięcy dolarów za współpracę”.

Oparłam się o krzesło, przytłoczona ciężarem zdrady. Mój syn planował mnie zabić na własnym ślubie.

„Dziedzictwo” – powiedziałam otępiałym głosem. „Moje ubezpieczenie na życie, moja firma… to natychmiast dałoby dwa i pół miliona. Pełna kontrola nad Blackwood Properties. Wystarczająco dużo, żeby spłacić długi i zniknąć.

Spojrzałam na tę odważną, przerażoną kobietę, która mogła uciec, która mogła się uratować, ale która postanowiła uratować mnie. „Dlaczego go nie zostawiłaś?”

„Bo jesteś najcenniejszą osobą, jaką kiedykolwiek miałam, jak ojciec” – powiedziała po prostu. „A niektóre rzeczy są ważniejsze niż miłość”.

Poruszająca prawda osiadła mi w piersi jak kamień. Mój idealny syn był potworem, a kobieta, którą uważałam za córkę, była jedyną przeszkodą między mną a śmiercią.

Cisza w pokoju między nami stawała się coraz cięższa od zdrady Colta.

„Musimy się stąd wydostać” – powiedziała Iris, gwałtownie wstając. „Zatrzymaj wszystko. Uciekaj. Jeśli teraz znikniemy, może dadzą nam spokój.

„Uciekać?” Spojrzałem na nią, a mój strach zaczął ustępować miejsca zimnemu, twardemu gniewowi. „Uciekać przed własnym synem?”

„Przed mordercą” – poprawiła go, a jej głos niósł się z paniczną energią. „Dante, on planuje cię zabić w ciągu kilku godzin. Nie możemy tu po prostu siedzieć i na to pozwolić”.

Wstałem i podszedłem do okna, obserwując przygotowania do ślubu. Nieskazitelnie białe namioty, jaskrawo kolorowe kompozycje kwiatowe, rzędy pustych krzeseł – wszystko to wyglądało jak makabryczna sceneria tragedii.

„Nie” – powiedziałem stanowczo, cicho i groźnie. „Nie będziemy uciekać”.

„A potem? Wezwać policję?”

„Aresztują go, ale co, jeśli zarzuty się nie potwierdzą? Co, jeśli jego prawnicy go wypuszczą?” Wierzyciele nadal będą chcieli swoich pieniędzy, a my nadal będziemy celem”.

Miała rację. Zarzuty spisku były niezwykle trudne do udowodnienia bez konkretnych dowodów faktycznego zamiaru.

„Potrzebujemy solidnych, niezbitych dowodów” – powiedziałem, odwracając się do niej, a mój umysł już pędził, kalkulując i myśląc strategicznie. „Musimy złapać go na gorącym uczynku”.

„Zwariowałaś?” – głos Iris był przerażonym szeptem. „Zamierzasz pozwolić mu spróbować cię zabić?”

„Chcę mieć pewność, że trafi do więzienia na bardzo, bardzo długi czas” – odpowiedziałem głosem zimnym jak stal. „I chcę, żeby wierzyciele wiedzieli, że ich pieniądze przepadły, podobnie jak wolność Colta”.

Usiadłem z powrotem przy biurku, a doświadczony biznesmen przejął kontrolę, odsuwając na bok mojego pogrążonego w żałobie ojca. „Mówiłeś, że Knox Rivers miał dodać masło orzechowe do mojego deseru, a Colt schował je pod dużym stołem deserowym”.

„Tak, podczas deseru”.

„Właśnie to zrobimy” – powiedziałem spokojnie i opanowanie. „Ślub odbędzie się zgodnie z planem. Będziemy mieć oko na Knoxa przez całe przyjęcie. Jeśli spróbuje zatruć mój deser, złapiemy go na gorącym uczynku. Gdy Knox zostanie złapany na gorącym uczynku i zatrucie stanie się namacalne, będziemy mieli wszystko, czego potrzeba, by udowodnić winę Colta ponad wszelką wątpliwość”.

Iris pokręciła głową, a jej twarz pobladła. „To zbyt niebezpieczne. Co, jeśli coś pójdzie nie tak? Co, jeśli przegapimy ten moment?”

„W takim razie użyj mojego EpiPena i wezwij karetkę” – powiedziałem ponuro. „Ale to się nie stanie. Będziemy gotowi”.

„Nie mogę tego zrobić” – wyszeptała. „Nie mogę patrzeć, jak mężczyzna, którego kocham, zostaje aresztowany za usiłowanie zabójstwa człowieka, którego uważam za mojego ojca”.

Wyciągnąłem rękę przez biurko i mocno ująłem ją za rękę. „Iris, podjęłaś najtrudniejszą decyzję, kiedy przyszłaś do mnie dziś rano. Wybrałaś prawdę zamiast miłości, sprawiedliwość zamiast komfortu. Nie wahaj się dłużej”.

Spojrzała na mnie, jej czerwone oczy wypełniły się mieszaniną strachu i stalowej determinacji, którą rozpoznałem. „A co, jeśli się dowie, że wiemy? Co, jeśli zmieni plan?”

„Nie dowie się. Colt myśli, że jest mądrzejszy od wszystkich. Myśli, że kompletnie mnie oszukał tym swoim „idealnym synem”. Jego arogancja doprowadzi go do upadku”.

W końcu skinęła głową. „Czego ode mnie chcesz?”

„Zachowuj się normalnie. Dokończ ceremonię ślubną. Uśmiechaj się, śmiej, zachowuj się jak szczęśliwa panna młoda. Miej oko na Knoxa. I daj mi znać, kiedy zacznie się deser”.

„Jak?”

„Dotknij swojego naszyjnika” – powiedziałem, a mój wzrok padł na prosty złoty łańcuszek na jej szyi, prezent, który jej dałem.