Siostry bliźniaczki poślubiły braci bliźniaków mieszkających w tej samej okolicy. W noc poślubną wydarzyła się katastrofa…

Bliźniaczki wychodzą za mąż za braci bliźniaków w tej samej okolicy – ​​ale w noc poślubną nadchodzi katastrofa…

W regionie żyły dwie znane rodziny – jedna z córkami bliźniaczkami, a druga z synami bliźniakami. Siostry, Anna i Lily, wyglądały identycznie pod każdym względem: twarzami, figurami, a nawet głosami. Po drugiej stronie wioski rodzina Tylerów miała bliźniaków, Davida i Daniela, którzy byli do siebie tak podobni, że nawet krewni czasami ich mylili.

Los chciał, żeby tak było i gdy bliźniaki dorastały, zakochały się w sobie. Początkowo rodzice obojga rodziców byli zaniepokojeni – obawiali się, że pary się pomylą – ale gdy zdali sobie sprawę, że ich miłość jest szczera, zgodzili się na ślub.

W dniu ślubu całe sąsiedztwo przyszło świętować. Goście śmiali się i szeptali, obserwując pary idące obok siebie.

„O rany, jak można rozpoznać, kto z kim jest w parze? Co jeśli dziś wieczorem trafią do niewłaściwego pokoju?” Ktoś zażartował, a tłum wybuchnął śmiechem.

Całe wesele było pełne pomyłek – ludzie mylili jedną pannę młodą z drugą, a nawet składali gratulacje niewłaściwej parze.

Pod koniec długiego dnia obaj panowie młodzi byli kompletnie pijani. Panny młode musiały ich zaprowadzić do sypialni weselnych. Ponieważ ceremonia odbywała się w domu rodzinnym panny młodej, przygotowano dwa pokoje – po jednym na każdym końcu długiego korytarza.

Zanim zamknęła drzwi, Anna z uśmiechem ostrzegła siostrę: „Możemy wyglądać tak samo, ale upewnijmy się, że nas dziś nie pomylą”.

Ale trzydzieści minut później wybuchł chaos. Rodzina panny młodej, która właśnie się uspokajała, usłyszała krzyki i zamieszanie dochodzące z obu pokoi. Wszyscy pobiegli korytarzem. Kiedy drzwi się otworzyły, scena zamarła w bezruchu.

David i Daniel byli zarumienieni i chwiali się od alkoholu. Anna i Lily siedziały bezwładnie na podłodze, płacząc niekontrolowanie.

„Ja… ja byłam z niewłaściwą osobą!” Lily płakała.

„Ja też…” – szlochała Anna.