„To dziecko nie jest nasze” – wyrzuciła z siebie teściowa. Mąż zamarł, w pokoju zapadła cisza. Ja tylko się uśmiechałam – aż do momentu, gdy wszedł lekarz z wynikami badań.

Krew, którą wybieramy

Pierwszy raz, gdy moja teściowa zakwestionowała ojcostwo mojej córki, pobranej w warzywnym w supermarkecie, w siódmym przypadku opieki i zastanawiałem się, czy kupić jabłka ekologiczne, czy konwencjonalne. Clara Whitman jest obok mnie niczym burzowa chmura na kaszmirze, a jej najlepszym źródłem są elektryczne łącza internetowe na światłowód jarzeniówek. Badała rosnący brzuch z klinicznym dystansem osoby doradzającej bydło.

„Wiesz, Rebecco” – aw jej głosie dźwiękowe określone przez konsekwencje troski i protekcjonalność, doskonalione przez lata – „ciąża może zmienić perspektywę kobiet na wiele spraw. Ludzie otrzymali decyzje, które później żałują”.

udostępniane przez jej syna Davida od trzech lat i udostępniane przez urządzenie odbierające rodzaj wysyłany przez Clary. To nie była bezczynna rozmowa o hormonach ciążowych. To było obciążenie podszyte matczyną troską.

„Nie jestem członkiem, co masz na myśli, Claro” – odtwarzaczam, z spokojem włożonym do koszyka worek ekologicznych jabłek.

Podeszła bliżej, zniżając konspiracyjnie głos. „Mówię tylko, że… wydanie… dotyczące pochodzenia dziecka, lepsze, teraz, zanim David się za bardzo przywiąże”.

Sugestia wisiała między nami niczym trujący owoc. Wpatrywałam się w tę kobietę, która nigdy nie zaakceptowała mnie w swojej rodzinie, która od chwili, gdy David mnie użyła, została przedstawiona jako jasno przedstawiona, że ​​jest to jakiś sposób użycia dla jej ukochanego syna, i zdjęty sobie rozwiązanie, że tak naprawdę sugerowała, że ​​byłam niewierna.

„Clara” – mimo narastającej we mnie wściekłości – „myślę, że wyraziłeś się jasno. Przypuszczam, że ta rozmowa jest uznana”.

Odszedłem bez słów, ale jej aluzje podążały za do domu niczym nie cienie. Tego wieczoru, kiedy David pyta, dlaczego wyglądam na zdenerwowanego, ostrzegłem mu o tym powiadomieniu. Jego odpowiedź była rozczarowująco znajomą.

„Mama się po prostu martwi” – ​​powiedział, unikając mojego spojrzenia. „Chce tego, co najlepsze dla naszej rodziny”.

„A co będzie najlepsze dla naszej rodziny, jeśli podważysz wierność swojej kobiety w środku sklepu spożywczego?”

David westchnął i przeczesał włosy chemiczne – gest, który został wywołany za uroczy, ale teraz został rozpoznany jako jego standardowy atak na konflikt z cielesnym.

„Ona nie atakuje tego na myśli, Becca. Wiesz, jaka ona jest.”

W tym tkwił problem. zabezpieczyć, jaka jest Clara. Przez trzy lata, David i poznaliśmy się na studiach, przekazaliśmy mi jasno do twojej dezaprobaty przez charakterystyczne cięć. Nie pochodziłem z odpowiedniej rodziny, nie posiadał odpowiedniego rodowodu, nie obracałem się w charakterystycznych kręgach. Był stypendysta, który zdobył magistra pracy dzięki kredytom studenckim i determinacji, podczas gdy David był spadkobiercą tytułu farmaceutycznego fortuny i możliwości, które otwierają się przed nim od urodzenia.

Ale David mnie kochał, narzędzie to sprawdziło, że sprawdziło, że jego miłość jest wystarczająca, poprzez zaliczenie przeszukania między jego światem a moim. należy na tyle naiwna, przez wiarę, że urodzenie jego dziecka zapewnia mi w końcu miejsce w hierarchii rodziny Whitmanów.

Zamiast tego, podejrzenia Clary co do mojej ciąży, tylko się nasiliły w uzgodnieniu z terminem porodu. Komentowała spodziewany wygląd dziecka, zasięganie się na głos, czy ogólne będzie „cechy rodzinne”, czy też będzie sądownictwo jak „zupełnie ktoś inny”. Zasugerowało badanie genetyczne „ze względu na ryzyko”, gdy było włączone, że odmowa była w jakiś sposób obciążony.

Tej nocy, kiedy przyjdzie, Clara dotarła do restauracji, zanim David wrócił do samochodu. Stała w nietypowym miejscu, od czasu do czasu, pytając pielęgniarki o moje postępy i jasno do rozpoznania, że ​​​​​​​spodziewa się być pierwszą osobą, która poznaje twoje wnuka.

Emma Rose Whitman urodziła się o 3:47 nad ranem po czternastu godzinach dostawy. Możliwe – zastosowanie skutków strumieni i dwóch uncji, wywołanych czuprynę ciemnych włosów i oczu, które są emitowane przez naturalne, niebiesko-szary kolor, charakterystyczny dla wszystkich noworodków. Kiedy pielęgniarka położyła mi ją w następstwch, poczułam żarliwą, opiekuńczą miłość, przedstawioną przez rodzica, ale nikt nie jest w występowaniu, gdy nie był doświadczy.

Dawid krzyczał, gdy po raz pierwszy był trzymany na szlakach, szepczący życia, jakie jej da, miłości, jej charakterystyczny, ojciec, który będzie. W chwili obecnej, otoczona kliniczna sprawność sali porodowej, ale odizolowana od świata, w której pojawia się nowe rodzicielstwo, pomyślałem, że oto koniec przełomu.