Usłyszałem młodą kobietę na ulicy śpiewającą tę samą piosenkę, którą śpiewała moja córka przed zaginięciem 17 lat temu, więc podszedłem bliżej

„O mój Boże… moje maleństwo” – krzyknęła Cynthia, przyciągając ją do siebie.Dla przykładu,
tuliły się do siebie, obie płakały, jakby mogły nadrobić wszystkie stracone lata. Moje serce przepełniała radość, gdy patrzyłam, jak płaczą.

Po chwili usiedliśmy wszyscy razem, nadrabiając stracone lata. Lily podzieliła się historiami ze swojego życia i zmagań, a my powiedzieliśmy jej, że nigdy więcej nie będziemy mogli mieć dziecka.

Na koniec Cynthia wzięła głęboki oddech.

„Lily… czy zechciałabyś, hm, potwierdzić to testem DNA?” Wyglądała na przepraszającą. „Po prostu po tym wszystkim muszę mieć pewność”.

Lily skinęła głową, uśmiechając się delikatnie. „Rozumiem, mamo. Też bym tak chciała”.

Zaplanowaliśmy test i już po tygodniu wyniki potwierdziły to, co już wiedzieliśmy.

Lily była nasza, a my byliśmy jej.

Nasz dom wkrótce wypełnił się śmiechem, łzami i opowieściami o życiu, które straciliśmy. Lily tymczasowo zamieszkała z nami i każdy dzień wydawał się małym cudem.

Nigdy nie zapomnę tego zwyczajnego wieczoru, wracając z pracy, kiedy stara kołysanka zjednoczyła rozdzieloną rodzinę. Życie ma dziwny sposób na przywrócenie tego, co myśleliśmy, że straciliśmy na zawsze.

Ta praca jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami i postaciami, ale została sfabularyzowana dla celów twórczych. Imiona, postacie i szczegóły zostały zmienione w celu ochrony prywatności i wzbogacenia narracji. Jakiekolwiek podobieństwo do rzeczywistych osób, żywych lub zmarłych, lub do rzeczywistych wydarzeń jest czysto przypadkowe i nie było zamierzone przez autora.