W Fundacji Moore wiedziała, że Ethan stworzył ją ku pamięci swojej zmarłej żony, która zmarła, gdy jej rodziny nie było stać na leczenie. Clara stała się jedną z najbardziej szanowanych dyrektorek, pomagając kobietom odbudować swoje życie – tak jak Ethan odbudował swoje.
Nigdy nie wrócił. Wysyłane do niego listy pozostawały bez odpowiedzi. Krążyły plotki, że umiera za granicą.
Pewnego śnieżnego grudniowego popołudnia Clara otrzymała małą, zapieczętowaną kopertę z napisem „Prywatne”. W środku:
„Clara, jeśli to czytasz, to znaczy, że mnie już nie ma. Dziękuję, że mi wybaczyłaś, nieświadomie. Nadałaś sens moim ostatnim latom. Pomagaj innym – tak mnie zapamiętasz.
—Ethan.”
Zdjęcie Clary i jej matki wypadło z koperty przed szpitalem. W tle, niemal niewidoczny, stał Ethan, uśmiechając się blado.
Clara przycisnęła zdjęcie do serca i mruknęła: „Uratowałeś nas oboje, Ethan”.
Tego wieczoru, na gali charytatywnej, podzieliła się swoją historią nie wstydu, ale odkupienia. Publiczność gromkimi brawami, a wiele osób miało łzy w oczach.


Yo Make również polubił
Stowarzyszenie Właścicieli Domów Karen nakazało czarnoskóremu mężczyźnie przeniesienie łodzi, nieświadomemu, że jest właścicielem jeziora, i eksmitowało ich klub wędkarski
Lody na szklankę: bardzo szybkie i super pyszne!
Sernik z mango i limonką
Paski na ręcznikach mają prawdziwą funkcję… i być może o tym nie wiedziałeś