Rolnik wchodzi do hotelu, ale recepcjonista go lekceważy – gdy wyciąga telefon, wszyscy tego żałują…

Późnym popołudniem do holu najbardziej luksusowego hotelu w mieście wszedł mężczyzna po pięćdziesiątce, o skórze mocno opalonej od słońca i wiejskiego powietrza.

Miał na sobie wyblakły brązowy płaszcz z kilkoma plamami brudu i stare sandały.

Nawet z zewnątrz było widać, że to rolnik, który właśnie przyjechał z rodzinnego miasta.

Podszedł do recepcji i powiedział szczerze: „Dzień dobry, chciałbym wynająć pokój na jedną noc”.

Młoda recepcjonistka z wyrazistą szminką zmierzyła go wzrokiem od stóp do głów i zmarszczyła brwi.

W jej oczach ten pięciogwiazdkowy hotel gościł tylko ludzi sukcesu i elegancji, nie wieśniaków w brudnych ubraniach.

Odchrząknęła i powiedziała chłodno: „Wujku, hotel, w którym pracuję, jest za drogi; nie nadaje się dla ciebie. Lepiej znajdź sobie gdzieś tani motel”.

Rolnik pozostał cierpliwy i uśmiechnął się delikatnie. „Wiem, ale chcę tu wynająć.

Potrzebuję tylko pokoju, niezależnie od klasy.”

Recepcjonista tracił coraz więcej cierpliwości: „Słuchaj, mój hotel jest dla biznesmenów i luksusowych podróżnych.

Proszę znaleźć inne zakwaterowanie, żebyśmy nie musieli pana niepokoić.”

Niektórzy goście również patrzyli na niego z politowaniem i pogardą.

Wszyscy myśleli, że ten rolnik „próbuje zrobić sobie nazwisko” i nie zna swojej pozycji, ale mimo to odważył się wejść do luksusowego hotelu.

Zatrzymał się na chwilę i nic więcej nie powiedział.