Wyszła za mąż za arabskiego milionera i myślała, że ​​jej życie dopiero się zaczyna. Ale już następnego dnia zmarł nagle i tajemniczo. A kiedy jej rodzice poznali prawdziwy powód, włosy stanęły im dęba, a krew zmroziła krew w żyłach.

Kiedy Teresa dotarła do wspaniałej metropolii Dubaju – miasta, gdzie drapacze chmur celebrują ludzki geniusz, a piaski szepczą starożytne sekrety – jej serce biło z ekscytacji i niepokoju. Ciepłe powietrze otuliło ją niczym troskliwa dłoń – co stanowiło ogromny kontrast z łagodnym klimatem jej rodzinnego Meksyku. Przemierzyła oceany i kontynenty, by wziąć udział w ślubie swojej kuzynki Josefiny – ceremonii, która miała być kwintesencją wschodniego luksusu.

Nazywali ją Teresą z powodu jej błyszczących zielonych oczu i włosów, ciemnych jak nocne niebo nad pustynią. W tym świecie szalonego luksusu czuła się trochę outsiderką. Ale radość ze spotkania Józefiny, która wychodziła za mąż za mężczyznę z bogatej arabskiej rodziny, przełamała wszelkie niezręczności. Hotel, w którym się zatrzymała, przypominał nowoczesny pałac: fontanny tańczyły w rytm muzyki, której nikt nie słyszał, a żyrandole unosiły się w powietrzu, jakby były z kryształu utkanego ze światła.