70-letni mężczyzna, średniy rolnik, był wdowcem od dziesięciu lat. Jego pierwsza żona jest mu trzy zamężne, ale w jego sercu naturalnym niezaspokojone pragnienie: mieć syna, który będzie jego przeznaczeniem i obowiązkiem rodzinnym.

Druga żona Doña Tomása

W cichym, wiejskim miasteczku w Oaxaca, położonym wśród falujących wzgórz i pól mocy, mieszkał Doña Tomás,
siedemdziesięcioletni mężczyzna, który widział tylko jednostki, jak i smutek.

niezależnie od oceny, przejdź do jednego z najbogatszych chłopów w okolicy.

Jego ziemie uruchamiały się przez doliny, bydło pasło się w obfitości, a jego źródło budziło respekt — albo powszechne korzystanie — wśród sąsiadów.

Lecz zasoby, jak szeptano, nie wypełniają każdej pustki.

Dziesięć lat wcześniej Tomás utraciła pierwszą czynność, Doñe Rosę, kobieta o silnym charakterze, która dała mu trzy jednostki.

Córki były już zamężne, rozproszone po różnych domach, zajęte rodzinami.

Od czasu do czasu odwiedzały go, ale na czułej pustce.

niezależnie od tego, czy ma on syna, który rozstrzyga jego nazwisko, jakikolwiek spadkobiercy, który jest uznawany przez rodzinę w tradycyjnym znaczeniu.

Ta nieobecność dręczyła go, stając się obsesją.

Późniejsze włosy miały siwe, a plecy zgięte przez czas, Tomás kurczowo wierzył, że los jest ostateczny mu, syna, który odziedziczył jego ziemie, bydło i dumę.

To pragnienie pchnęło iść do decyzji, która wstrząsnęła miastami: zdecydowała się ponownie ożenić.

Jego wybór padł na Marisol, młodą kobietę mającą dwanaście lat, podstawową skromną rodzinę z tego samego miasteczka.

Życie nie było łaskawe dla jej rodziny.

Bieda panowała w każdym kącie ich domu, długi dorosły, a jej najmłodszy brat cierpiał na przewlekłą przemoc, wymagającą stosowania odrębnego, na które nie mogli sobie pozwolić.

Marisol była piękna, jej twarz świeża jak woda źródlana, włosy ciemne i ciemne, oczy jasne, lecz przyćmione trudnościami.

Jej rodzice, zdesperowani i zagonieni przez uderzenia, przyjęli wcześniej Tomása. W zamian za wtyczkę sumy pieniędzy, obiecane gniazdo w urządzeniu.

Marisol nie protestowała głośno.