BLIŹNIAKI wdowca-MILIONERA nie mogły spać… dopóki ich nowa czarnoskóra niania nie zrobiła czegoś NIE DO POMYŚLENIA.

Rezydencja Harringtonów przez lata milczała, słychać było jedynie cichy warkot maszyn i samotne echo kroków na marmurowych korytarzach. Po nagłej śmierci żony Daniel Harrington, jeden z najpotężniejszych biznesmenów miasta, został z dwójką noworodków i tak głębokim żalem, że pochłonął wszystko, nawet radość z ojcostwa.

Ale cisza się skończyła, gdy bliźniaki skończyły sześć miesięcy.

Płakały całą noc, każdej nocy. Daniel zatrudnił najlepsze nianie na rynku: kobiety z doskonałymi CV, certyfikatami i referencjami. Jednak jedna po drugiej odchodziły, powołując się na to samo:

„Oni nie przestaną płakać, panie Harrington. Nie mogę sobie z tym poradzić”.

Daniel siedział w swoim zaciemnionym biurze o 3:00 nad ranem, z poluzowanym krawatem i przekrwionymi oczami, słuchając płaczu bliźniaków przez elektroniczną nianię. Dręczyły go wyczerpanie i poczucie winy. Potrafi zarządzać wielomilionową firmą, ale nie potrafi pocieszyć własnych dzieci.

W czwartym tygodniu bezsennych nocy, opiekunka jego domu, pani Lillian, ostrożnie podeszła. „Proszę pana, znam osobę, która mogłaby pomóc. Nie jest… konwencjonalna, ale już wcześniej czyniła cuda”.

Daniel ledwo podniósł wzrok. „W tym momencie nie obchodzi mnie, czy jest niekonwencjonalna. Po prostu ją wpuść”.

Następnej nocy pojawiła się młoda kobieta. Nazywała się Amara i w niczym nie przypominała pozostałych. Nie miała nienagannego CV. Ubierała się skromnie i nie miała teczki. Ale jej spojrzenie było spokojne, a kiedy przemówiła, w jej głosie słychać było ciepło, którego Daniel nie słyszał od miesięcy.

„Rozumiem, że twoje dzieci nie mogą spać” – powiedziała łagodnie.

Daniel spojrzał na nią sceptycznie. „Masz doświadczenie z dziećmi? Z… trudnymi przypadkami?”