Dwanaście lat temu moja była zdradziła mnie z moim bratem dzień przed naszym ślubem. Tydzień przed moim nowym ślubem skontaktowała się ze mną, mówiąc, że chce „porozmawiać”. Umówiliśmy się z narzeczoną na spotkanie w hotelu. Ale kiedy drzwi się otworzyły, to, co zobaczyła w środku, zamarło.

Mam trzydzieści osiem lat i za niecały tydzień żenię się z moją piękną dziewczyną, z którą jestem od czterech lat. To moje drugie zaręczyny. Dwanaście lat temu prawie poślubiłem moją szkolną miłość. Byliśmy razem prawie dziesięć lat, mieszkaliśmy razem pięć i byłem gotowy. Wyglądało na to, że ona też. Moja rodzina uwielbiała moją byłą, Elarę , i byli zachwyceni, kiedy ogłosiłem zaręczyny.

Ale tak się nie stało. Zaledwie dzień przed ślubem Elara była w intymnej relacji z moim bratem,  Leo .

Elara nalegała, żebym spędził noc przed ślubem w hotelu, a ona została w domu, wierząc, że musimy się rozdzielić, żeby uniknąć pecha. Zrobiłem, o co prosiła. Niestety – a może na szczęście – zapomniałem butów ślubnych i musiałem po nie wrócić.

Kiedy wróciłem, w domu było ciemno, co było dziwne, bo Elara nie znosiła wychodzić z pokoju bez włączonego światła. Poszedłem prosto do sypialni, gdzie zostawiłem buty. Ale kiedy otworzyłem drzwi, powitał mnie najgorszy widok, jaki kiedykolwiek widziałem. Elara leżała w łóżku z moim młodszym bratem, tak pochłonięta ich zabawą, że ledwo zauważyli, że wszedłem.

Kiedy w końcu mnie zobaczyli, zamarłam, niezdolna do przetworzenia tej sceny. Mój świat się zawalił. Gdy tylko uświadomiłam sobie, co właśnie zobaczyłam, pobiegłam, ignorując wołania Elary za mną. Pojechałam z powrotem do hotelu, hiperwentylując, nie mogąc uwierzyć w to, co zobaczyłam. Następnego dnia miałam się pobrać. To było szaleństwo.

Trochę czasu zajęło mi uspokojenie się. Kiedy w końcu się uspokoiłam, szlochałam co najmniej godzinę. Na szczęście nie powiedziałam Elarze, w którym hotelu jestem, więc mogła tylko do mnie pisać. Wysłała mi lawinę przeprosin, próbując przekonać mnie, że to jednorazowa sytuacja, ale bardzo w to wątpiłam. Powiedziała, że ​​ślub ją przeraża, że ​​musi „się wygadać” i że mój brat zawsze był przy niej. Nie mogłam uwierzyć, że w ogóle próbuje się tłumaczyć. Natychmiast ją zablokowałam. Zablokowałam też mojego brata.

Trochę to trwało, ale w końcu się ogarnąłem i odwołałem wszystkie przygotowania do ślubu. Nieważne, ile pieniędzy straciłem, wychodziłem z tego bałaganu. Elara właśnie zmarnowała dziesięć lat mojego życia; nie przeszkadzało mi zmarnowanie kilku tysięcy, byle tylko nie musieć już z nią być. Następnie zadzwoniłem do rodziców i opowiedziałem im, co się stało. Byli rozdarci między pocieszaniem mnie a odcięciem się od mojego brata, więc dałem im czas na przemyślenie.

Po tym dniu widziałem Elarę tylko dwa razy. Raz, kiedy przyszła spakować swoje rzeczy, i drugi raz kilka lat później na imprezie u wspólnego znajomego. Próbowała ze mną rozmawiać, ale wyszedłem, gdy tylko ją zobaczyłem. Od tamtej pory nie rozmawialiśmy z bratem. Rodzice ostatecznie wydziedziczyli go za to, co zrobił. Ostatnia informacja, jaką dostałem, to że pracował w Europie.

To wszystko było już przeszłością. Poszedłem dalej. Jestem teraz w lepszym miejscu i z lepszą kobietą, moją narzeczoną  Clarą , której ufam całym sercem. Wszystko szło dobrze, aż do kilku dni temu. Dokładnie tydzień przed moim ślubem Elara się do mnie odezwała. Nie wiem, jak się dowiedziała, ale skontaktowała się ze mną z nowego konta w mediach społecznościowych, wysyłając mnóstwo wiadomości o tym, jak bardzo była zdruzgotana, słysząc, że  znowu wychodzę za mąż . To było jak totalne déjà vu – błagania, zapewnienia, że ​​jestem jedynym mężczyzną, którego kiedykolwiek kochała. To naprawdę mnie dotknęło.