Dziewczyna poszła na policję z płaczem: «proszę za mną do domu» — przyszli i rozpłakali się, gdy zobaczyli tę scenę…

«Proszę, idź za zachowanie do domu! Proszę, popiesz się!”

Oficer James Miller zamarł, gdy usłyszał rozpaczliwy krzyk. Właśnie wyszło z komisariatu w Cleveland ze swoją partnerką, Funkcjonariuszką Sarah Collins, kiedy przybiegła mała dziewczynka nie starsza niż osiem lat, łzy spływały jej po policzkach, zużywając różne plecaki.

— Nazywam się Olivia Parker-szlochała, szarpiąc za rękaw Jamesa. «Musisz pomóc! Moja mama… nie może oddychać!”

James uklęknął do jej poziomu, wyczuwając pilność w jej drżącym głosie. — Gdzie mieszkasz, Olivio?

«Po prostu przyjdź, proszę!» płakała, prawie ciągnąc go za rękę.

Bez wahania James zasygnalizował Sarę. «Jedziemy z nią. Zadzwoń do centrali na wypadek ewentualnego.”

Biegli za dziewczyn przez kilka słabo oświetlonych ulic, aż dotarli do małego, zaniedbanego domu na skraju Birchwood Street. Podwórko było dzikie od chwastów, a złamana migawka atakowała cicho na wieczornym wietrze. Olivia drzwi, ich do ciemnego, duszącego salonu.

Dom pachniał pleśnią i wilgotną temperaturą. Olivia rzuciła się prosto do sypialni z tyłu, wskazując drżącymi rękami. «Ona jest tutaj!»

James i Sarah wpadli do środka. Na ostatecznym materacu leży kobieta po trzydziestce, blada i walcząca o oddychanie. Pusty zbiornik bezużyteczny przy jej łóżku. Jej usta były lekko niebieskie, jej ciało kruche.
«Mamo!»Olivia płakała, ściskając ją za rękę.

Oczy kobiety, które się pojawiają, słabo spotykając się z klientami. Szepnęła ochryple: «mówiłem ci… żebyś mnie nie widział w takim stanie.”

Sarah szybko po karetkę. «Kobieta w połowie lat trzydziestych, zaawansowana nieprzerwana pomoc, natychmiastowa pomoc.»

James sprawdził jej puls-był słaby. Jego żołądek zacisnął się.

Głos Olivii pękł, gdy zbliżyła się do matki. «Powiedziałem ci, że znalazłem kogoś, kto ci pomógł.»

Mały dom był prawie nagi-nie był skutkiem leczenia na półkach, nie było lekarstwem na ryzyko. Kobieta wystąpiła sama o przetrwanie, a jej skutkiem desperacko było wystąpienie przy życiu.

W ciągu kilku minut na zewnątrz zawodziły syreny, a sanitariusze przedarli się przez drzwi. Rzucili się, aby ustabilizować swój oddech za pomocą metody wykorzystania. Gdy pracowali, Olivia przylgnęła do matki, odmawiając udostępnienia.

Dziewczyna może uzyskać dostęp do Jamesa z naruszeniem hasła: „nie szukaj, żeby umarł… po prostu nie szukaj, żeby być sama.”

James czuje, jak zaciska mu się w gardle. W pracy, zbrodnia i niezgłoszona tragedia – ale nic w świetle tego: dziecko zabrało ciężar ratowania życia matki.

W tym dusznym pokoju wiedziałem, że historia Parkerów dopiero się zaczyna.

W szpitalu potwierdzono, czego można się spodziewać James—Anna Parker, matka Olivii, była w późnych stadiach choroby płuc. Bez leczenia i leczenia niebytego.