Kazałem żonie oddać mojej siostrze 750 funtów, które zaoszczędziła na macierzyństwo. Kategorycznie odmówiła. Chwilę później rzuciła coś na ziemię, co sprawiło, że krew mi wystygła…

Nie możesz przestać być taka egocentryczna? To moja siostra! Nie ma nawet porządnego wózka, a i tak urodzi. Strasznie ci jej szkoda, prawda?

Lisa spojrzała na mnie chłodno.

„Mówisz, jakbym nie istniał. Ale pomyśl: czy kiedykolwiek pytałeś mnie, czego potrzebuję, odkąd się pobraliśmy?

Odbiłem się:

„Czy to naprawdę odpowiedni moment, żeby dzielić się drobiazgami? Darowanie 750 funtów nie oznacza, że ​​rezygnujemy ze wszystkiego. Twoja szwagierka jest też moją siostrą!”

Zamilkła, wstała i poszła do naszej sypialni. Usiadłem w salonie, szepcząc pod nosem, myśląc, że w końcu dostrzegam jej „prawdziwe oblicze”.

Kilka minut później Lisa wynurzyła się – nic nie mówiąc, trzymając tylko małe pudełko. Zatrzymała się przede mną i rzuciła je na podłogę.

„Chcesz 750 funtów, prawda? Proszę – weź sobie.”

Zamarłem oszołomiony. Ale kiedy spojrzałem z góry, nie było w tym pieniędzy.

To była dokumentacja medyczna.

Schyliłam się, podniosłam je i zaczęłam czytać. Moje ręce drżały.
— Wyniki badań płodności.
— Wyniki badań hormonalnych.
— Nieprawidłowe wyniki badań USG macicy.

Dyskretnie odwiedzała prywatne kliniki i lekarza rodzinnego, poddając się badaniom i leczeniu bez powiadamiania mnie o tym, o czym świadczyły daty nabazgrane na stronach jej listu.

Ostatnia strona zawiera kosztorys zapłodnienia in vitro, w skrócie IVF.