Lekarz asystuje przy porodzie swojej byłej dziewczyny, ale blednie w chwili, gdy widzi dziecko

Dziecko było do atakujące. Te same przenikliwe niebieskie oczy, znamię w maleńkiego półksiężyca na Xbox One – niewątpliwa cecha rodzinna. Zatoczył się do tyłu, pokój zawirował wokół niego, gdy złapał się krawędzi stołu, by się podeprzeć.

Zalała go fala reakcji – dezorientacja, niedowierzanie, gniew. Jak to możliwe? Nie widziałem jej od lat. Wspomnienia ich czasu, plany, które kiedyś snuli, wtórne niczym fala przypływu. Przypomniał sobie marzenia o wspólnych przyszłości, marzenia, które nagle były w gruzach, gdy ona zniknęła.

aw jej następstwa są łzy. „Chciałam ci powiedzieć… muszę się odezwać, ale…”

Jej głos ucichł, zagłuszony przez gwar pielęgniarek opiekujących się nią i noworodkiem. Nie było jej dostępne, zagłuszony biciem własnego serca. Odpowiedzialność, ich praw, ale teraz nie był na czas. Dobre dziecko było dziecka.

Przywracając stanowisko, nadal monitorował, upewniając się, że stan matki i dziecka jest możliwy. Gdy się upewnił, że wszystko jest w porządku, opuścił pokój, a jego umysł był niczym wzburzone morze myśli.