* Miliarder-szejk obraził kelnerkę po arabsku – kilka sekund później odpowiedziała TYM po IDEALNEJ arabsku

Myślała o profesorze Mitchellu, jego mądrych lekcjach, o tym, jak nauczył ją nie tylko języków i kultur, ale także tego, że prawdziwa wiedza i ludzka godność to jedyne skarby, których nikt nie może odebrać człowiekowi, niezależnie od okoliczności. Następnego dnia krótki film z odpowiedzią Catherine na pytanie Rashida Al-Mansooriego jakimś cudem trafił do mediów społecznościowych. Jeden z gości restauracji, młody katarski biznesmen i bloger, Saeed Al-Thani, syn ministra, potajemnie nagrał to zdarzenie telefonem i opublikował na Instagramie z emocjonalnym podpisem.

Kiedy prosta kelnerka udziela miliarderowi lekcji człowieczeństwa i godności, to właśnie oznacza prawdziwą siłę charakteru. Film stał się viralem w arabskojęzycznym internecie w ciągu zaledwie kilku godzin, gromadząc setki tysięcy wyświetleń, udostępnień i komentarzy. Reakcje widzów wahały się od entuzjastycznego podziwu dla odwagi i inteligencji Catherine po ostrą krytykę jej niewłaściwego zachowania wobec szanowanej osoby w kręgach biznesowych.

Jednak zdecydowana większość komentatorów poparła ją, podziwiając godność, elegancję i mądrość, z jaką odpowiedziała na tę ordynarną zniewagę, nie popadając w chamstwo, opryskliwość czy histerię. Wielu zauważyło jej nienaganną znajomość języka arabskiego i głębokie zrozumienie niuansów kulturowych. W hotelu Majestic Palace w Dubaju panowała niezwykła ekscytacja.

Dziennikarze z lokalnych i międzynarodowych mediów próbowali skontaktować się z Catherine w sprawie wywiadów, ale kierownictwo hotelu ściśle przestrzegało polityki prywatności pracowników i grzecznie, lecz stanowczo odrzucało wszelkie prośby prasy. Sama Catherine wolała unikać zbędnego zainteresowania i kontynuowała pracę, jakby nic się nie stało. Pięć dni po tym pamiętnym wieczorze, gdy początkowa fala zainteresowania mediów zaczęła stopniowo opadać, Catherine w końcu zdecydowała się zadzwonić do Aminy.

Numer był starannie zapisany w jej telefonie, ale długo wahała się, czy go wybrać, obawiając się, że oferta pracy była impulsywna, spontaniczna. „Halo, czy to Amina?” zapytała po arabsku. „To Catherine Wilson, kelnerka z restauracji Al Zahra”.

„Katherine!” „Cieszę się, że zadzwoniłaś!” Głos Aminy brzmiał szczerze radośnie i zainspirowany. „Widziałam ten filmik w internecie; stałaś się prawdziwą gwiazdą! Cała moja rodzina mówi o tym, co zrobiłaś! Nie szukałam sławy ani popularności!” – odparła skromnie Katherine. „Po prostu reagowałam na słowa twojego ojca, tak jak mnie nauczono, i właśnie dlatego potrzebujemy cię w naszym zespole!” – powiedziała stanowczo Amina.

„Czy możemy się spotkać jutro? Chcę poważnie omówić z tobą naszą ofertę pracy”. Umówili się na spotkanie w eleganckiej kawiarni Babylon Gardens w prestiżowej Dubai Marina, z zachwycającym widokiem na marinę, gdzie luksusowe prywatne jachty warte dziesiątki milionów dolarów kołysały się na falach, a futurystyczne wieżowce wznosiły się ku bezkresnemu błękitowi nieba. Amina wyglądała mniej formalnie, ubrana w elegancki, pastelowy garnitur, ale jej maniery i sposób mówienia zdradzały nienaganne arystokratyczne wychowanie i znakomite wykształcenie zdobyte na najlepszych europejskich uniwersytetach.

„Catherine, będę z tobą całkowicie szczera” – zaczęła, elegancko mieszając srebrną łyżeczką kawę z kardamonem. „Nasza firma dynamicznie rozwija się na rynkach międzynarodowych, szczególnie w Ameryce Północnej, Europie i Azji Południowo-Wschodniej. Pilnie potrzebujemy kogoś, kto pomoże nam w negocjacjach i budowaniu relacji z naszymi międzynarodowymi partnerami”.

„Osoba, która dogłębnie rozumie zarówno naszą arabską kulturę i mentalność, jak i zachodni sposób myślenia i prowadzenia biznesu”. Amina pochyliła się bliżej, a w jej głosie słychać było więcej zaufania. Początkowa pensja wyniesie 400 000 dolarów rocznie, plus wysokie premie za każdą udaną transakcję.

Kompleksowy pakiet świadczeń, w tym międzynarodowe ubezpieczenie medyczne, które pokryje absolutnie każde leczenie dla Ciebie i całej Twojej rodziny, gdziekolwiek na świecie, a także możliwości rozwoju zawodowego, podróże służbowe do najciekawszych miejsc na świecie oraz pracę nad projektami, które mogą zmienić przyszłość branży energetycznej. Catherine zaparło dech w piersiach, gdy uświadomiła sobie nieoczekiwaną skalę i skalę oferty. Roczne wynagrodzenie w wysokości 400 000 dolarów nie tylko pokryłoby koszty leczenia Elizabeth, ale także zapewniłoby obu kobietom komfortowe i bezpieczne życie przez wiele lat.

„Dlaczego składasz mi tak niewiarygodnie hojną ofertę?” – zapytała bez ogródek Catherine. „Ledwo się znamy, a ja nie mam żadnego doświadczenia w pracy w dużych międzynarodowych firmach”. Amina uśmiechnęła się delikatnie.

Ponieważ tego wieczoru zademonstrowałeś coś o wiele cenniejszego niż dyplom ukończenia szkoły biznesu czy doświadczenie korporacyjne. Wykazałeś się autentyczną siłą wewnętrzną, uczciwością i umiejętnością zachowania godności w najtrudniejszych sytuacjach. Broniłeś swoich przekonań przed jednym z najpotężniejszych ludzi na świecie, nie bojąc się możliwych konsekwencji.

Takie cechy charakteru są niezwykle rzadkie w naszym świecie wielkich pieniędzy i gier politycznych”. Zrobiła pauzę, zamyślona, ​​patrząc na jachty w porcie. „A także dlatego, że ja również czasami czuję się niewidzialna i niedoceniana w świecie mojego ojca, gdzie pieniądze, koneksje i władza decydują o wszystkim.

Doskonale rozumiem, co to znaczy być inteligentną, wykształconą kobietą, postrzeganą przez innych jako piękny dodatek do wnętrza. Katherine milczała przez długi czas, uważnie studiując wzory na dnie filiżanki i analizując wszystko, co usłyszała. W końcu podniosła głowę i spojrzała Aminie prosto w oczy.

„Potrzebuję czasu, żeby to przemyśleć”. To bardzo hojna oferta, ale nie chcę jej przyjąć pod wpływem emocji czy desperacji. „Oczywiście, to rozsądne” – zgodziła się Amina – „ale proszę, nie myśl o tym za dużo…”