Moi bracia dostali luksusowe prezenty, a ja dostałam mydło do ciała na urodziny…

Moje rodzeństwo dostało luksusowe prezenty, a ja dostałam żel pod prysznic na urodziny. Ale teraz się przeprowadzam i wszystko się wali. Mam 25 lat, jestem kobietą, mieszkam z rodzicami i mam dwoje rodzeństwa, Josefa i Catrinę. Jako najstarsza, jako pierwsza zaczęłam pracę.

Przez długi czas tylko ja i mój ojciec pracowaliśmy, żeby utrzymać rodzinę. Moja mama była albo chora, albo zbyt zmęczona, żeby pracować. Z biegiem lat zauważyłem, że jej choroba jest wynikiem jej własnej choroby. Woli spędzać całe dnie siedząc na kanapie, oglądając telewizję i objadając się jedzeniem, zamiast pracować. Już dawno przestałem ją namawiać do pracy.

Mój brat i siostra zaczęli pracować wkrótce po ukończeniu szkoły. Niestety, nie mogli długo utrzymać swoich posad. Mój brat był złodziejem, a siostra obwiniała swoje zdrowie psychiczne za to, że nie mogła wykonywać swojej pracy. Niewielka ulga finansowa, jaką otrzymaliśmy, gdy zaczęli pracować, nie trwała długo.

W końcu musiałem brać dodatkowe zmiany w pracy, wiedząc, że ich nie dostanę. Bardzo ciężko pracowałem, żeby dostać lepsze stanowisko w firmie. Teraz zarabiam więcej niż ktokolwiek inny w moim wieku. Wielu gratuluje mi sukcesu, ale czuję się jak oszust. Z perspektywy czasu widzę, że tak naprawdę nic dla siebie nie zrobiłem.

Siedemdziesiąt procent mojej pensji idzie na rachunki domowe, a zostaje mi tylko 30%. Niewiele mogę z tą kwotą zrobić co miesiąc, poza pokryciem swoich potrzeb. Do tego zawsze pod koniec miesiąca pojawiają się jakieś dodatkowe wydatki, które muszę pokryć. Pracuję tak dużo, że prawie nie ma mnie w domu, a kiedy już jestem, to jest piekło. W tym tkwi problem.

To wyczerpujące, ale przynajmniej dostaję zapłatę za swoją pracę. W domu nikt mi nie płaci za opiekę nad domem. Muszę sprzątać, prać, zmywać naczynia i dbać o to, żeby w domu było wystarczająco dużo jedzenia. Moja mama i siostra prawie nic nie robią. Moja mama spędza całe dnie oglądając telewizję, a moja siostra całe dnie siedzi zamknięta w swoim pokoju.

Wychodzi tylko po to, żeby spotkać się ze znajomymi i wpaść w kłopoty. Nie mogę prosić tatę ani brata o pomoc, bo oni wierzą w role płciowe. Wiesz, z takiej rodziny pochodzę. I chociaż nie zgadzam się z tymi ideami, nie mam wyboru. Zawsze uważałam, że nie mam wyboru, odkąd mieszkałam w jego domu.

Za każdym razem, gdy próbowałam się im przeciwstawić, mama kazała mi znaleźć własne miejsce. Wie, że nie mogę znaleźć własnego miejsca i jednocześnie utrzymać rodziny. Wie też, że moje serce jest zbyt miękkie, żeby zostawić rodzinę samą sobie. A przynajmniej tak jej się wydaje. Wiecie, to wszystko nie jest powodem, dla którego piszę ten post.

To też nie jest powód, dla którego jestem taka sfrustrowana. Jestem sfrustrowana, bo moi rodzice po raz kolejny udowodnili, że kochają moje rodzeństwo bardziej niż mnie. Dwa dni temu miałam urodziny i wiecie co? Dostałam w prezencie mydło do ciała. Cholera, mydło do ciała. Pewnie się zastanawiacie, dlaczego brzmię tak niewdzięcznie za ten prezent.

To dlatego, że w zeszłym miesiącu Catrina miała urodziny i urządziła wielkie przyjęcie-niespodziankę, na które nas nie było stać. Musiałem wziąć dodatkowe zlecenie, żeby pomóc w jego opłaceniu. Stało się to po tym, jak mój ojciec twierdził, że ma pieniądze na przyjęcie, a ja początkowo odmówiłem. Po przyjęciu przyszedł do mnie z łzawą historią o tym, jak źle policzył koszty.

Powiedział mi też, że pożyczył od bardzo niebezpiecznych ludzi i bał się, że przyjdą i zrobią nam krzywdę. Chcąc chronić rodzinę, postanowiłem zapłacić za przyjęcie. Byłem bardzo rozczarowany, bo oni zawsze tak robią. Czy to święta, czy urodziny, zawsze poświęcają więcej uwagi prezentom dla mojego rodzeństwa niż moim.

W tym roku mój brat dostał w prezencie nową konsolę do gier wideo, siostra kupon do najdroższego sklepu Spam w naszym mieście, a ja żel pod prysznic. Po wszystkim, co zrobiłem dla tej rodziny, zasługuję tylko na żel pod prysznic. Nie wiem dlaczego, ale tym razem poczułem się urażony i tak jest.

Za każdym razem, gdy to robili, znajdowałam sposób, żeby to przezwyciężyć. Powtarzałam sobie, że nie mają złych zamiarów. Powtarzałam sobie, że mnie kochają i doceniają. Jednak myślę, że czas przestać się okłamywać. Ten żel pod prysznic był ostatnią kroplą. Po jego otrzymaniu wybuchłam. Nie potrafiłam się opanować.

Miałam ogromną gulę w gardle i ogarniał mnie gniew. Zapytałam ich, dlaczego nie mogę urządzić wielkiej imprezy jak Catrina czy Joseph. Dostałam tylko żel pod prysznic, nawet nie porządnego tortu. Tata natychmiast się zdenerwował i zapytał, dlaczego jestem taka niewdzięczna. Bo wiedziałam o jego sytuacji finansowej.

Wtedy się roześmiałam i zapytałam go, jak on to wszystko może powiedzieć z kamienną twarzą. To on się zadłużył, żeby Katrina miała niezapomniane urodziny i nie mógł wydać na moje więcej niż 20 dolarów. Miałam już dość tego, jak inaczej mnie traktowano. W tym momencie musiałam go nawet zapytać, czy jestem adoptowana.

Dlatego traktowali mnie jak outsidera. W pracy daję z siebie wszystko. Wracam do domu i dbam o wszystkich, a dostaję tylko żel pod prysznic. Chyba żartujesz. Moja mama zaczęła wtedy płakać i powiedziała, że ​​nienawidzi, kiedy mam takie małe wybuchy złości. Więc ma prawo do emocji, ale jak tylko odważę się je pokazać, jestem nieczuły na rodzinę.

Dokładnie to zrozumiałem z jej komentarza. Ma setki różnych nastrojów w ciągu dnia i powinniśmy je akceptować, ale jeśli denerwuję się czymś ważnym, nazywają mnie dramatycznym. Cóż, postanowiłem przestać się kłócić i poszedłem do swojego pokoju. Kiedy próbowali do mnie zadzwonić, udawałem, że śpię.