Moja przyszła teściowa zaprosiła mnie do restauracji, zamówiła tyle jedzenia, ile potrzeba dla połowy stolika, a na koniec oznajmiła, że ​​cały ten cyrk to „test”!

Od samego początku romansu z Kirą Nikita podkreślał, jak ważne są dla niego spokój i stabilne relacje między bliskimi mu osobami.

„Moja matka ma trudny charakter, ale to jedyna, jaką mam. Proszę, bądź cierpliwa dla dobra nas obojga” – błagał, a Kira skinęła głową, zgadzając się na niemal wszystko dla dobra ich przyszłej rodziny.

Ona szczerze kochała Nikitę, a także jego pewność siebie, spokój i niezawodność.

Ale spotkanie z jego matką, Elwirą Artemiewną Wadimową, ciągle się opóźniało. Albo była w trakcie leczenia, albo wyjeżdżała, albo po prostu „nie miała nastroju”.

Według Nikity jego matka jest kobietą silnej woli, staromodną, ​​trochę surową.

Kira wyobrażała ją sobie jako bohaterkę starego czarno-białego filmu: surową, szlachetną, o surowym spojrzeniu.

Kiedy więc na jej telefon przyszła wiadomość tekstowa, nie od Nikity, a z nieznanego numeru:
„Kira, dobry wieczór. Tu Elwira Artemiewna, matka Nikity. Chciałabym się z tobą spotkać osobiście, bez mojego syna. Tak cię chwali, że nie mogę się doczekać rozmowy. Spotkajmy się jutro o ósmej w restauracji Amaretto”, dziewczyna na chwilę osłupiała.

Bez zastanowienia zadzwoniła do Nikity.

„Mamo? No cóż, tak, to do niej podobne” – zaśmiał się. „Uwielbia nieoczekiwane ruchy. Nie martw się, cię nie zje. Świetnie, że przejęła inicjatywę!”

Wybór najlepszych żartów, które poprawią Ci humor