Po śmierci mojego męża moja teściowa zaczęła żyć w luksusie – dopóki nie dowiedziałam się, skąd miała pieniądze

Kobieta patrzy na samochód | Źródło: Midjourney

„To była babcia, prawda?” pyta Benny, szarpiąc mnie za rękaw. „Dlaczego nie chce się już z nami widywać?”

Spojrzałam na zdezorientowaną twarz syna i wymusiłam uśmiech. „Niektórzy ludzie po prostu nie wiedzą, jak radzić sobie ze smutkiem, kochanie”.

Rusty Nail Bar nie był moim pierwszym wyborem, ale napiwki były dobre, a ponieważ było późno, mogłam tam jeszcze pójść, kiedy Benny wróci ze szkoły.

Pewnego wtorkowego wieczoru, kiedy wycierałam stoły, ciężar zaginionego Zacha przygniatał moją pierś niczym głaz, którego nie mogłam się odsunąć.
Neon znak | Źródło: Unsplash

Neon | Źródło: Unsplash

Wyciągnęłam jego zdjęcie z portfela — to z naszej rocznicowej wycieczki nad jezioro. Uśmiechnął się, a promienie słońca musnęły jego włosy.

„Hej, znam tego gościa”.

Podniosłam wzrok i zobaczyłam Maxa, barmana, pochylającego się nad moim ramieniem.

„Naprawdę?”

„Tak, kiedyś tu przychodził. Czekaj…” Jej oczy się rozszerzyły. „Jesteś jego żoną, prawda? Tiana, prawda? Zawsze o tobie mówił”.

Gulę uformowała mi się w gardle. „Naprawdę?”
Barman robiący drinka | Źródło: Freepik

Barman robiący drinka | Źródło: Freepik

Max skinął głową i usiadł na krześle naprzeciwko mnie. „Był taki dumny z ciebie i twojego dziecka… ciągle pokazywał nam zdjęcia”. Jego twarz spoważniała. „Słyszałam, co się stało. Bardzo mi przykro.

„Dziękuję” – powiedziałam, odkładając zdjęcie.

„Więc dostałeś te pieniądze od jego matki?”

Wpatrywałam się w niego. „Jakie pieniądze?”

Moneta wydaje się przechylać. „Za 100 000 dolarów? I jego matka je ma?”

„Tak, w piwnicy. Zach pokazał mi je kiedyś, kiedy byliśmy razem. Powiedział, że to dla ciebie i Benny’ego.

Nagle Doris miała markowe ubrania, sportowy samochód i nagle stała się bogata… wszystko nabrało sensu.

„Muszę iść” – powiedziałam, chwytając już płaszcz. „Zastąpisz mnie?”

Max skinął głową, a na jego twarzy malowała się troska. „Dasz sobie radę?”

Stałam przy drzwiach. „Nie. Ale idę po to, co należy do mojego syna”.

Funkcjonariusz Sanders, według identyfikatora, spoglądał nieswojo na mnie i Doris, gdy staliśmy w jego nieskazitelnym salonie.

„Proszę pani, bez dokumentów potwierdzających, że pieniądze należą do pani lub pani syna, niewiele możemy zrobić” – wyjaśnił.

Doris stała tam ze skrzyżowanymi ramionami, a w jej oczach błyszczał triumf.

„Ale to były pieniądze mojego męża” – upierałam się. „Zachował je dla nas”.

„Słyszałam” – odpowiedziała Doris. „Zach nigdy mi o tym nie mówił”.

Policjant patrzy na swojego kolegę | Źródło: Pexels

Policjant patrzy na swojego kolegę | Źródło: Pexels

Funkcjonariusz Sanders wzdycha. „Pani Tiana, naprawdę pani współczuję. Ale z prawnego punktu widzenia posiadanie w takich przypadkach podlega dziewięciu dziesiątym przepisom prawa.

Jej partner, młodszy funkcjonariusz, który do tej pory milczał, zabrał głos. „Chociaż muszę powiedzieć, proszę pani” – zwrócił się do Doris – „jestem raczej zszokowany, że zamiast pomagać synowej i wnukowi, wydaje pani pieniądze zmarłego syna na sportowe samochody i drogie ubrania”.

Doris cofnęła się, a jej twarz straciła kolor.

„Wynoście się” – syknęła. „Wszyscy”.

Midjourneyobaczyłam Zacha na rodzinnych zdjęciach na ścianie. Jego uśmiech, tak podobny do Benny’ego, zdawał się podążać za mną do drzwi.

„Przepraszam” – mówi funkcjonariusz Sanders, gdy dojeżdżamy do radiowozu. „Czasami prawo nie zawsze idzie w parze z tym, co jest Dobrze.”

Skinęłam głową. Zdrętwiałam. „Dzięki za próbę”.

Tego wieczoru mocno trzymałam Benny’ego, siedząc na naszej zniszczonej kanapie, z filmem dla dzieci lecącym cicho na telewizorze z drugiej ręki.
Kobieta oglądająca telewizję | Źródło: Midjourney

Kobieta oglądająca telewizję | Źródło: Midjourney

„Mamo, dlaczego mnie tak mocno trzymasz?” zapytał, poruszając się w przód i w tył.

Rozluźniłam uścisk. „Przepraszam, kochanie. Bardzo cię kocham”.

Odwrócił się i spojrzał na mnie. „Czy to dlatego, że myślisz o tacie?”

„Coś w tym stylu. Benny, obiecasz mi coś?”

„Co

„Mamo?”

Dziadek odwrócił się, nie odpowiadając.

Kobieta w żałobie | Źródło: Midjourney