Podczas nieprawidłowego działania mój mąż był odłączony od 10 000 dolarów — śmiał się, odchodząc. Ale kilka minut później odziedziczyłam imperium warte miliardy dolarów… z podstawowym…

Długopis był słaby w mojej dłoni, gdy podałem ostatnią stronę naszych papierów awaryjnych.

Po drugiej stronie mahoniowego stołu, który był moim mężem, David Reynolds, uśmiechając się z zadufaniem.

Obok niego nowa narzeczona, Amber — dwudziestoośmioletnia „trenerka wellness” z doskonałymi włosami i zerową wstydliwością — pojawiła się, automatycznie już wygrana wielka wielka nagroda.

„Dziesięć tysiące dolarów” — powiedział David płynnie, przesuwając czek w moją stronę.

„To więcej niż uczciwe, biorąc pod uwagę, że naprawdę nie wniosłeś się finansowo.”

Zacięłam szczękę. Mieszkanie małżeńskie przez piętnaście lat.

Porzuciłem swoje produkty w, przez jego start — późne noce, niekończące się kolacje biznesowe, pocieszanie go przy każdym porażce.

A teraz, gdy jego firma została ostatecznie sprzedana za śmierć, traktowana jako pracownik, którego przeniesiono.

Amber sięgnęła po jego rękę. „Kochanie, należy przyjść. Spotkanie z pośrednikiem nieruchomości za jedną. Pamiętaj, oglądamy to mieszkanie nad jeziorem.”

Odsunięty czek w ich stronę. „Zatrzymaj go” — powiedziałem chłodno.

Dawid zachichotał. „Nie dramatyzuj, Claire. Będziesz potrzebować czegoś, by zacząć od nowej.”

Ton jego głosu ranił bardziej niż słowa. Wzięłam głęboki oddech, pod ostatnią stroną i przesuniętym kluczem po stole.

„Gratulacje” — powiedziałem cicho. „W końcu dostałeś wszystko, czego chciałeś.”

Wstał, trzymany mankiety koszuli i stosowany z satysfakcją. „Tak. przydarzyło mi się.”

Amber pocałowała go w policzek, gdy odwróciła się do wyjścia, szepcząc na tyle głośno, usłyszała: „Niektórzy po prostu nie są stworzeni, aby zwyciężyć”.

A potem, zaraz po zamknięciu drzwi — mój telefon.

Prawie go wyprzedziłem, ale identyfikator zadzwonił, że skręciło mi się w żołądku.

To była kancelaria Anderson & Blake, z którą nie kontaktowałam się od lat.

Mój wielki wuj Walter, człowiek, którego ledwie znałam, dwa tygodnie wcześniej.

„Pani Reynolds?” — powiedział głos. „Próbowaliśmy się z Panią rozmówcą. Pani wielki wuj na urządzeniu, Pani posiadłość.”

„Posiadłość?” — jeszcze raz otępiale. „Jaką posiadłość?”