Poznałem moją byłą żonę w szpitalu tuż po porodzie – pogratulowała mi, po czym zbladła i uciekła. Kilka minut później jej wiadomość zmroziła mi krew w żyłach…

Poznałem moją byłą żonę w szpitalu tuż po porodzie – pogratulowała mi, po czym zbladła i uciekła. Kilka minut później jej wiadomość zmroziła mi krew w żyłach…

Korytarz przed oddziałem położniczym pachniał delikatnie środkami dezynfekującymi i kawą. Wciąż byłem oszołomiony adrenaliną i bezsennością, kiedy ją zobaczyłem – Clarę, moją byłą żonę. Nie rozmawialiśmy od ponad trzech lat. Jej oczy rozszerzyły się, gdy zobaczyła mnie stojącego przed salą 214, gdzie odpoczywała moja żona Emily i nasza nowo narodzona córeczka.

„Gratulacje” – powiedziała Clara dziwnie beznamiętnym głosem. Uśmiechnęła się – a raczej próbowała. Potem, przez otwarte drzwi, dostrzegła Emily leżącą w łóżku, bladą, ale spokojną, z dzieckiem tulonym do piersi. Uśmiech zamarł jej w gardle. Jej twarz zbladła, jakby zobaczyła coś, co zburzyło jej postrzeganie rzeczywistości.

„Clara?” Zrobiłam krok naprzód, zdezorientowana. „Wszystko w porządku?”

Zatoczyła się do tyłu, kręcąc głową. „To… to niemożliwe” – wyszeptała ledwo słyszalnie. Potem odwróciła się i pobiegła korytarzem, przeciskając się obok pielęgniarki.

Stałem tam oszołomiony. Mój telefon zawibrował, zanim zdążyłem się ruszyć. Wiadomość od Clary.

Clara: „Idź na policję. Natychmiast. Ta kobieta nie jest…”

Tekst został ucięty w połowie zdania.

Serce zaczęło mi walić. Próbowałem do niej zadzwonić, ale od razu włączyła się poczta głosowa. Przeczytałem wiadomość jeszcze raz. Ta kobieta nie jest… czym?

Emily poruszyła się, gdy weszłam z powrotem do pokoju. „Wszystko w porządku?” zapytała cicho, odgarniając kasztanowe włosy z twarzy.

„Tak” – skłamałem, wymuszając uśmiech. „Po prostu… wpadłem na kogoś”.

Nie mogłam otrząsnąć się z dreszczy, które mnie przeszły. Clara nie była osobą, która dramatyzuje. Była racjonalna, twardo stąpała po ziemi. Właściwie pielęgniarka sądowa – widziała wystarczająco dużo prawdziwego horroru, by uodpornić się na teatralność. Dlaczego więc wyglądała na przerażoną?

Wyszedłem, żeby do niej zadzwonić, krążąc w pobliżu windy. Brak odpowiedzi. Napisałem SMS-a: Co się dzieje? Co masz na myśli?

Brak odpowiedzi.