Rankiem ranczer z Montany znalazł na swoim pastwisku umierającą z głodu klacz i zdał sobie sprawę, że piętno na jej szyi to nie tylko znak – to wiadomość od dziewczyny, która zaginęła dziesięć lat temu

Luke Mills myślał, że ratuje umierającego konia, gdy w ten zimny grudniowy poranek znalazł wygłodniałą klacz, która padła na pastwisku w Montanie. Koń rasy quarter ledwo trzymał się życia, jej żebra prześwitywały przez skołtunioną sierść, a jej duch był bliski załamania. Ale kiedy Luke odgarnął splątaną grzywę z jej szyi, odkrył piętno, które zmieniło wszystko – trzy proste litery, kryjące klucz do tajemnicy, która rodziła się przez dziesięć lat.

Luke nie wiedział, że ten zapomniany koń był kiedyś mistrzem, trenowanym przez nastolatkę, której tragiczna śmierć wstrząsnęła jedną z najbardziej szanowanych rodzin ranczerskich w Kolorado. Po śmierci dziewczyny koń został odebrany pogrążonym w żałobie rodzicom i przez dekadę przechodził z rąk do rąk niczym przedmiot. To historia konia o imieniu Starlight, skradzionego dziedzictwa i chwili, gdy miłość w końcu sprowadziła go do domu po drugiej stronie amerykańskiego Zachodu.

Ranczo Flying M należało do rodziny Luke’a Millsa od czterech pokoleń, ale nigdy nie było łatwe. Dwa tysiące akrów pagórkowatych pastwisk Montany, skromne stado bydła i sprzęt utrzymywany w ryzach raczej dzięki uporowi niż odpowiedniej konserwacji. Luke odziedziczył gospodarstwo pięć lat wcześniej, po śmierci ojca, wraz z przytłaczającym długiem, który się z tym wiązał.

W wieku trzydziestu sześciu lat Luke nauczył się spodziewać trudności. Późne cielęta, zepsute maszyny, srogie zimy – to wszystko było częścią życia na ranczu na amerykańskiej prowincji. Ale nie był przygotowany na to, co zastał tego grudniowego poranka, kiedy jechał sprawdzić zbiorniki z wodą na pastwisku za domem.

Koń stał w pobliżu ogrodzenia, ale się nie ruszał.

Gdy Luke podszedł bliżej, serce mu zamarło. Klacz była w fatalnym stanie, skrajnie niedowagowa, miała skołtunioną i matową sierść, stała z nisko opuszczoną głową w typowej pozie zwierzęcia, które straciło nadzieję.

Luke zaparkował ciężarówkę i powoli podjechał.

„Spokojnie, dziewczyno. Spokojnie.”

Koń nawet nie uniósł głowy. Była koniem rasy quarter horse, prawdopodobnie około szesnastoletnim, o niegdyś pięknej, kasztanowej sierści. Teraz wyglądała jak cień, z żebrami prześwitującymi przez skórę, wystającymi kośćmi biodrowymi i oczami wpatrzonymi w nicość.

„Jak się tu znalazłaś?” wyszeptał Luke, dotykając jej szyi. „Kto ci pozwolił tu trafić?”

Klacz stała nieruchomo, gdy Luke ją badał. Bez kantara, bez adresówek, bez wyraźnego identyfikatora. Po prostu koń, który jakimś cudem zabłądził na jego posesję i teraz cierpiał z powodu długotrwałego zaniedbania.

Zdarzało się to czasami. Ludzie porzucali zwierzęta, którymi nie mogli się opiekować na wsi, licząc na to, że ktoś inny je przygarnie. Ale coś było nie tak z tą klaczą. Nawet w jej wychudzonym stanie Luke dostrzegał wyrafinowaną budowę kości, inteligentną głowę, budowę świadczącą o wysokiej jakości hodowli. To nie był zwykły koń z podwórka.