Straciłem Nahlę sayf deen 2

Rozdział szesnasty
: Gdy tylko Fahd i Reem weszli do biura Murada, Lamis spojrzała na Reem z nienawiścią. Ktoś szpiegował Murada i znała wszystkie jego nowiny, a także historię Reem od początku do końca.
Fahd spojrzał na Murada wzrokiem, który Murad doskonale rozumiał, jakby Fahd mówił mu, że ma to, co do niego należy. Fahd
wyciągnął rękę do Murada, aby ją uścisnąć, mówiąc: „
Dzień dobry, Murad. Dokumenty są gotowe”. Murad odpowiedział: „Dzień dobry, Fahd. Tak, dokumenty są gotowe”. Następnie podniósł słuchawkę. „Pani Safaa, dokumenty przetargowe. Proszę zobaczyć, gdzie jest pan Ahmed i powiedzieć mu, żeby przyszedł”. Następnie gestem wskazał im miejsce przy stole konferencyjnym. „
Muradzie, przynieś dokumenty swojej firmy, Fahdzie
”. Fahd, próbując go zdenerwować, próbował złapać Reem za rękę, żeby się o nie upomnieć, ale zdziwił się, gdy cofnęła rękę i znacząco kazała mu przestać.
Reem powiedziała ostro: „Dokumenty są przed panem, panie Fahdzie”.
Murad był bardzo zadowolony z jej zachowania, w przeciwieństwie do Fahda i Lamisa. W tym momencie Ahmed,
wujek Murada, wszedł z wielką radością. Jak się masz, Reem, moja córko? Ale ta radość szybko zgasła, gdy zdała sobie sprawę, że pracuje dla Fahda.
Reem, z autentyczną radością, wstała i przywitała się z nim. Jak się masz, najlepszy? „Jak się masz
, Ahmedzie? Jak się masz, córko?
” Reem, radośnie trzymając go za rękę, jakby odnalazła ojca, odpowiedziała: „Tak, dzięki Bogu, z tobą jest mi jeszcze lepiej,
Lamis. Dosyć tych powitań, bierzmy się do roboty
”. Ahmed ze złością powiedział: „Lamis!
”. Lamis, speszony, odparł: „Nie chciałem”.
Potem usiedli, żeby sfinalizować umowę, aż Fahd odebrał telefon. Przeprosił i wstał, żeby odebrać.
Ahmed, gdy Fahd wstał, zapytał: „Jak się masz, Reem? Więc
odchodzisz z firmy w ten sposób?”. Reem spokojnie odpowiedziała: „W porządku, ale przepraszam, to było poza moją kontrolą”. Potem, zabawnym tonem, dodała: „A co z tobą? Nie masz mnie dość? Jestem przy tobie od dwóch lat!
”. Ahmed roześmiał się. „Nie, nie mam ciebie dość”. Wtedy na jego twarzy pojawił się smutek. „Ale nie mogłaś znaleźć nikogo oprócz Fahda, Reem?”
Reem wstała i podeszła bardzo blisko niego, szepcząc mu do ucha, ale Murad ich słuchał.
Reem szepnęła Ahmedowi do ucha: „Szczerze mówiąc, czy to jest osoba, dla której powinnam pracować? Po pracy dla takiego dżentelmena jak ty, chcesz zatrudnić mnie zamiast swojego siostrzeńca? Spójrz…” Tak właśnie wygląda, kłócąc się z muchami. Ma taką brzydką twarz, że Fahd powinien mieć trochę litości. Co do Ahmeda, nie mógł powstrzymać się od śmiechu. Potem szepnął jej do ucha: „Tylko uważaj, Reem
”. Reem położyła dłoń na jego dłoni, głaszcząc ją, by dać mu znać, że rozumie, co mówi, po czym usiadła.
„Ahmed, niech Bóg ma cię w swojej opiece, moja córko. Och, racja, co zrobiła twoja matka? Wzięłaś pieniądze od Murada?” Ale zanim Murad zdążył odpowiedzieć, Reem
stanowczo
odparła: „Nie”. Ahmed zwrócił się do Murada. „Dlaczego, Murad?” Reem szybko odpowiedziała:
„Nie, panie Ahmedzie. Pan Murad dawał mi pieniądze, ale moja matka zmarła i nie były już potrzebne
”. Ahmed powiedział ze smutkiem: „Oby Bóg miał litość nad jej duszą” i miał właśnie kontynuować, gdy wrócił Fahd.
Murad próbował porozmawiać z Reem na osobności. „Wujku, czy mógłbyś zabrać pana Fahda i pokazać mu plan budowy
?”. Fahd szybko odpowiedział: „Tak, proszę”.
Ahmed spojrzał na Murada, ganiąc go za pośpiech, ale zrozumiał, gdy tylko zobaczył wzrok Murada na Reem. „
Ahmedzie, chodź z nami, Lamis, i pozwól pani Reem i Muradowi dokończyć resztę papierkowej roboty”.
Lamis uparcie odpowiedział: „Nie, zostanę tutaj”.
Ahmed i Fahd wyszli, zostawiając Murada, Lamis i Reem.
Reem zwróciła się do Murada, pokazując mu kartkę papieru i mówiąc w pewien sposób: „Więc skończyłeś już wszystkie papierkowe sprawy?”.
Murad powiedział, patrząc na kobietę z westchnieniem. „W porządku”.
Lamis, kładąc dłoń na ramieniu Murad, powiedziała: „Nie wiem, co cię skłoniło do przyjęcia tak beznadziejnej oferty, kochanie”. Spojrzała na Reem, co ją rozgniewało, ale opanowała się.
Murad gwałtownie cofnął jej dłoń i powiedział: „Po pierwsze, nie jestem twoją miłością i lepiej się zachowuj, Lamis. Po drugie, ta umowa nie jest tania”. Następnie, patrząc na Reem, dodał: „To najdroższa umowa, jaką kiedykolwiek zawarłem”. Lamis
zapytała gniewnie: „Co masz na myśli? Ta młoda dama zrobiła to celowo
”. Reem odparła gniewnie: „Co masz na myśli? Wstydź się!”. Lamis wstała. „
Ktoś taki jak ty uczy się wstydu dopiero po tym, jak się sprzeda” – powiedziała gniewnie, zanim zdążyła dokończyć, gdy Murad uderzył ją mocno
w twarz, uciszając ją. Reem spojrzała na Murad, a jej oczy płonęły gniewem.