Susanne trzymała pudełko tak delikatnie, jakby było z najszlachetniejszego szkła. W środku pulsowała iskierka nadziei – czegoś, czego nie czuła od lat. Światło starego żyrandola w restauracji migotało na złotych pokrywkach, a Christopher, siedzący naprzeciwko niej, wpatrywał się w nią intensywnie, a jego oczy były pełne emocji, które zbyt długo ukrywał.
„Gdzie jesteś?… wzięłaś to?” zapytała cicho, choć jej głos drżał jak liść.
„Kupiłam to dawno temu. Myślałam, że już nikomu tego nie dam. Ale ty… przypominałaś mi ją. O mojej siostrze. O tym, jak kochała życie mimo wszystko” – odpowiedział Christopher.
Suzanne ostrożnie otworzyła wieczko. W środku znajdował się delikatny wisiorek z koniczyną – symbol nadziei. Malutki, ale wyrazisty. Z tyłu wygrawerowane były inicjały „ZK” – Suzanne, Krzysztof. Przypadek? A może przeznaczenie?
Yo Make również polubił
Mieszanie goździków z wazeliną: sekret, którego nikt ci nigdy nie zdradzi. Podziękujesz mi później.
Rodzice nie zaprosili mnie na Święto Dziękczynienia. Mama powiedziała: „Twoja siostra przyprowadza swojego chłopaka, żeby poznał rodzinę. Nie chce, żebyś tam był… Twoja robotnicza praca by ją zawstydziła”. „Rozumiem” – powiedziałem i wyszedłem. Pięć dni później zadzwonili do moich drzwi wściekli. Gdy tylko mnie zobaczyli, jej chłopak natychmiast powiedział…
Nowy początek w wieku 48 lat: inspirująca historia Eleny Władimirowny
Moja teściowa żąda, żebym oddał jej pierścionek zaręczynowy, bo „pochodzi on z jej strony rodziny”