Zostawiłem matkę, aby zająć się żoną i dzieckiem, ale gdy wróciłem wcześniej, odkryłem prawdę, która mną wstrząsnęła.

Kopnąłem drzwi, otwierając je.

Sofia siedziała na podłodze, trzymając się za policzek, z rozczochranymi włosami.   Na jej twarzy widniał jaskrawoczerwony ślad .

Moja matka stała przed nią, jej ręce się trzęsły, a twarz była blada, jakby właśnie obudziła się z koszmaru.

Dziecko w łóżeczku zaczęło płakać.

W domu zapadła straszna cisza. Cisza po burzy.

Tej nocy zabrałem żonę i syna do mieszkania mojego najlepszego przyjaciela w  Tlaquepaque . Powiedziałem mamie, że potrzebuję czasu, żeby wszystko się uspokoiło.

Przez następne trzy dni wyłączyłem telefon, odłożyłem pracę na bok i poświęciłem się opiece nad żoną i synem, ucząc się  na nowo słuchać i kochać .

Sofia mówiła niewiele i była słaba, lecz ciemność w jej oczach powoli ustępowała.

Trzeciego dnia dostałem SMS-a od mamy: „Przepraszam. Pomyliłem się. Proszę wybaczyć, chcę odwiedzić Sofię i porozmawiać”.

Tego popołudnia odebrałem matkę samochodem.